Vanavond (2 dec 2020) was op het VRT-Journaal één van de hoofdpunten de uitspraak van VN-topman Antonio Guterres: ‘De natuur heeft een reddingsplan nodig’: hij pleit voor een wereldwijde systematische aanpak van het klimaatprobleem. Mijn reactie was onmiddellijk: ‘De méns heeft een reddingsplan nodig, niet de natuur!’ De planeet is ontregeld en ‘ziek’ omdat de mens ontregeld en ziek is. Maar dat mag niet gezegd worden: dat is niet politiek correct. De mens is het probleem met zijn onverzadigbare begeerten, zijn nooit-genoeg en kiezen voor korte-termijn-profijt. Maar in onze cultuur mogen alleen oppervlakkige, technische diagnoses gemaakt worden, nooit schuld gecommuniceerd. Als christenen weten we: de zonde is de oorzaak, ook van het klimaatprobleem. Gelukkig weten we ook dat dat reddingsplan voor de mensheid al 2000 jaar bestaat, en het krachtigste denkbaar – als men er maar gebruik van zou maken! Guterres ging verder: “Making peace with nature is the defining task of the 21st century. It must be the top top priority for everyone everywhere”. Opnieuw dezelfde vage, pseudo-religieuze analyse, want ‘making peace with the Creator’ is niet seculier genoeg. In mijn laatste boek over godsbeelden (‘Mag God nog God zijn?’) illustreer ik ook al hoe ‘de natuur’ of ‘de planeet’ in de groene beweging tot een seculiere god gemaakt wordt, alsof het een soort persoonlijke macht is. Als een mens vrede maakt met zijn Schepper, krijgt hij eindelijk vrede met zichzelf, met zijn medemensen en dus ook met de natuur. En ook hiervoor is de weg 2000 jaar geleden al opengemaakt – als men er maar gebruik van zou maken!